به گزارش بازار، گزارش بنیاد فناوری اطلاعات و نوآوری، یک اندیشکده غیرحزبی مستقر در واشنگتن، نشان می‌دهد نوآوری چین در سال ۲۰۲۰، ۱۳۹ درصد معادل آن در ایالات متحده بوده است، و این رقم در سال ۲۰۱۰، ۷۸ درصد افزایش یافته است.
بر اساس معیار دیگری که برای اندازه نسبی اقتصاد و جمعیت محاسبه می‌شود، تولید نوآوری چین، سه چهارم سطح ایالات متحده بود که نسبت به ۵۸ درصد در سال ۲۰۱۰ افزایش داشته است.
چین در حال تبدیل از یک مقلد به یک مبتکر است و مسیری را دنبال می‌کند که توسط همسایگان آسیایی خود پیش می‌رود –، اما در مقیاسی و با پیامدهای ژئوپلیتیکی بسیار بزرگ‌تر.
چین در حال حاضر ظرفیت زیادی برای رهبری جهانی در چندین حوزه کلیدی از جمله ابررایانه‌ها، اکتشافات فضایی، هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و راه آهن پرسرعت نشان داده است.
قابلیت‌های نوآوری چین اکنون سهم بازار جهانی شرکت‌هایی از ایالات متحده و متحدین آن را در بیشتر صنایع با ارزش افزوده و پیشرفته که برای رفاه و امنیت ایالات متحده مهم هستند، تهدید می‌کند.
تاریخ سرشار از کشورهای در حال توسعه است که در تلاش برای پیوستن به ثروتمندترین و پیشرفته‌ترین اقتصادهای جهان، به موانعی برخورد می‌کنند، که گاهی «تله درآمد متوسط» نامیده می‌شود.
بر اساس این گزارش که “برخیز آمریکا: چین در حال سبقت گرفتن از ایالات متحده در ظرفیت نوآوری” نام دارد، اگر چین با وسعت و جمعیت گسترده خود بتواند به این باشگاه نخبگان بپیوندد، ژئوپلیتیک جهانی، زنجیره تامین و توازن قدرت را برای چندین دهه بر هم خواهد زد.
با توجه به از دست دادن مشاغل با درآمد خوب، خطرات امنیت ملی و دشواری بازپس گیری جایگاه، هزینه برای ایالات متحده یا سایر کشورهای پیشرفته که مزیت رقابتی خود را در زمینه فناوری پیشرفته از دست می‌دهند، بیشتر از از دست دادن زمین در صنایع کم مهارت است.
چین با انتشار گزارش «ساخت چین ۲۰۲۵» در سال ۲۰۱۵، به نوآوری خود در دوره رئیس جمهور شی جین پینگ سرعت بخشید.
تجزیه و تحلیل این گزارش بر دوره ۲۰۱۰-۲۰۲۰ متمرکز است و برنامه ها، بودجه و ابتکارات اعمال شده توسط دولت جو بایدن، از جمله قانون تراشه و علم، قانون کاهش تورم، و قانون سرمایه گذاری و مشاغل زیربنایی را منعکس نمی‌کند.
به گفته تحلیلگران، چالش دیگری که چین را درگیر می‌کند این است که سیاست این کشور اغلب سیاست‌های فناوری را پیش می‌برد و پکن می‌تواند در پنهان کردن نقاط ضعف و اجتناب از شفافیت ماهر باشد. این امر ارزیابی اینکه ایالات متحده در حوزه‌های مختلف کلیدی نسبت به چین چقدر جلوتر یا عقب است را دشوار می‌کند. علاوه بر این، نرخ بالای بیکاری جوانان و مشکلات مرتبط با کووید، مانند ایالات متحده، شرکت‌ها و دانشگاه‌های چینی را تغییر داده است.
رهبران غربی و کارشناسان فناوری سابقه طولانی در دست کم گرفتن چین دارند. پکن می‌تواند تمام پولی را که می‌خواهد در پارک‌های تحقیق و توسعه هزینه و لشکر مهندسان را تولید کند، اما در ایجاد شرکت‌های نوآور در سطح جهانی دچار مشکل خواهد شد.
اگرچه چینی‌ها مردمی با استعداد هستند، نوآوری و کارآفرینی مناسب آن‌ها نیست. جامعه و همچنین سیستم آموزشی آن‌ها برای تشویق تخیل و ریسک پذیری به شدت کنترل شده است.
اندازه‌گیری نوآوری یک علم غیردقیق است و چین – مانند ژاپن و تایوان – متهم به ثبت تعداد زیادی پتنت برای لاف زدن و ایجاد مشکل برای رقبای خارجی در جهت توسعه یا اجرای اختراعات، مدل‌های کاربردی یا طرح‌های خود شده است.
این بنیاد ۲۲ شاخص مرتبط با نوآوری را بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ مورد بررسی قرار داد، از جمله سرمایه گذاری خطرپذیر، پتنت‌ها و میزان ارزش افزوده در صنایع پیشرفته و نتیجه گیری کرد که چین تقریباً در هر شاخص به پیشرفت‌های قابل توجهی دست یافته است.
قوی‌ترین پیشروی چین در تعداد و کیفیت مقالات علمی و مهندسی، تعداد پتنت‌های مربوط به یک نوآوری خاص در سراسر جهان – معروف به خانواده بین‌المللی ثبت اختراع – و هزینه‌هایی بود که برای پتنت‌ها و پیشرفت‌های دیگر دریافت می‌کرد.
تا سال ۲۰۲۰، چین تعداد ثبت اختراع بین‌المللی بیشتری نسبت به ایالات متحده داشت و مقالات علمی بیشتری در همه زمینه‌های مورد بررسی، به غیر از زمین‌شناسی، علوم جوی و اقیانوسی منتشر کرد.
مجمع جهانی اقتصاد در دسامبر گزارش داد که چین ۳۹٫۶ درصد از ۱٫۷ میلیون پتنت اعطا شده در سطح جهان در سال ۲۰۲۱ را به خود اختصاص داده است و پس از آن آمریکای شمالی با ۱۹٫۹ درصد و اروپا با ۱۱٫۸ درصد قرار دارند.
اما در این گزارش آمده که تحقیقات چین نسبت به تحقیقات آمریکایی در هر زمینه‌ای غیر از ریاضیات و آمار تأثیر کمتری داشته است. همچنین در انتقال نوآوری به صنایع تحقیق و توسعه بالا و صادرات فناوری پیشرفته ضعیف‌تر از ایالات متحده بوده است.
در این گزارش همچنین چندین روند اجتماعی ایجاد شده برای چین، مانند وضعیت درآمد متوسط، پیر شدن سریع جمعیت و کاهش بهره‌وری اقتصادی، شناسایی شده است.
منبع: tahlilbazaar-206791