رخدادشهر: امیرعلی حمیدیه افزود: حمایت نشدن مراکز پذیره نویسی سلول های بنیادی خونساز، کاهش قابل ملاحظه فعالیت های سامانه شبکه ملی و متوقف شدن ارتباطات بین المللی در مجمع جهانی اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز از مهمترین دلایل عدم توسعه شبکه ملی اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز ایران است.
مدتی است که از مراکز پذیره نویسی اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز حمایت نشده و در نتیجه تعداد اهداکنندگان افزایش نیافته است.
حمیدیه ادامه داد: هزینه آزمایش HLA باید از سوی وزارت بهداشت به مراکز پذیره نویسی پرداخت شود که این کار انجام نمی شود در نتیجه شبکه ملی اهداکنندکان نسبت جمعیت کشور ضعیف شد و روند افزایشی این شبکه ملی متوقف شده است.
وی با اشاره به اینکه ۱۵ مرکز پذیره نویسی در کشور ایجاد شده است، افزود: چندین مرکز پذیره نویسی اهداکنندگان در شهرهایی مانند تهران، مشهد، تبریز، کرمانشاه، شیراز و همچنین در سازمان انتقال خون راه اندازی شده است.
حمیدیه ادامه داد: فعالیت مراکز پذیره نویسی اهداکنندگان با کمک خیرین و نیکوکاران به صورت بسیار آهسته و کند در حال انجام است، که اصلا مناسب نیست و باید هرچه سریع تر این مراکز یاری شوند.
سامانه شبکه ملی اهداکنندگان سلول های بنیادی حدود ۲ سال غیرفعال است
وی افزود: سامانه شبکه ملی اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز حدود ۲ سال غیرفعال است و قابلیت افزایش اطلاعات اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز را ندارد به عبارتی در ۱۵ مرکز پذیره نویسی تعداد زیادی داوطلب داریم اما به دلیل فعال نبودن سامانه امکان ثبت آنان وجود ندارد.
حمیدیه از مسئولان تقاضا کرد که این سامانه را فعال و به روز کنند و گفت: وزیر وقت بهداشت در سال ۱۳۹۴ نخستین آیین نامه مراکز پذیره نویسی اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز و بانک خون بند ناف را ابلاغ کرد اما متاسفانه اغلب مفاد این آیین نامه تاکنون اجرا نشده و در نتیجه فعالیت مراکز پذیره نویسی سلول های بنیادی خونساز بسیار کند به پیش می رود.
وی تاکید کرد: از چندماه پیش امکان جستجوی بین المللی هم قطع شده به عبارتی بیماران نیازمند از جستجوی بین المللی برای پیدا کننده اهداکننده کاملا سازگار محروم شدند. در سال ۲۰۰۹ میلادی ما بیست و ششمین کشوری بودیم که عضو مجمع جهانی اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز (WMDA) شدیم، اما ۶ ماهی است از ارتباط با این مجموعه بین المللی پزشکی بی بهره هستیم.
در کشورمان سابقه پیوند بنیادی خونساز به بیش از سه دهه رسیده اما این پیوند مناسب توسعه پیدا نکرده بود که علت آن هم این است که در حدود ۲ دهه اول از پیوند خود فرد به خود (اتولوگ) یا از خویشاوند (خواهر و برادر) استفاده می شد.
حمیدیه تصریح کرد: در همان زمان در مراکز مختلف دنیا از پیوند سلول های بنیادی خونساز از دهندگان غیر خویشاوند استفاده می کردند یعنی اینکه با ایجاد بانک اطلاعات HLA از اهداکنندگانی که تمایل به اهدا داشتند، استفاده می کردند.
به گزارش بخش پیوند مرکز طبی کوکان، وی افزود: بعد از راه اندازی اولین مراکز پذیره نویسی اهداکنندگان سلول های بنیادی در کشور در سال ۱۳۸۸ پیوند در کشور بیش از قبل شتاب کیفی و کمی پیدا کرد و توسعه یافت. شبکه ملی اهداکنندگان سلولهای بنیادی خونساز تا حدود سه سال پیش با شیب ملایم در حال توسعه بود اما تقریبا از این زمان فعالیت ها کند شده است.
حمیدیه تاکید کرد که بانک اهداکنندگان سلول های بنیادی خونساز باید متناسب با جمعیت کشور و تعداد مراکز پیوند سلول های بنیادی خونساز (واقع در بیمارستان های کشور) توسعه پیدا کند.
انتهای پیام/